آيا پردازنده‌هاي اينتل ليک‌فيلد کيفيت  و کارايي موردانتظار را دارند؟
آيا پردازنده‌هاي اينتل ليک‌فيلد کيفيت  و کارايي موردانتظار را دارند؟

محمد شايان محمدرضايي/ خبرنگار شبکه اقتصاد و تجارت: بنچمارک‌هاي اوليه روي پردازنده‌هاي اينتل ليک‌فيلد نتايج متنوع…

محمد شايان محمدرضايي/ خبرنگار شبکه اقتصاد و تجارت: بنچمارک‌هاي اوليه روي پردازنده‌هاي اينتل ليک‌فيلد نتايج متنوع و حتي متناقضي نشان مي‌دهند که نتيجه‌‌گيري درباره‌ي کيفيت و کارايي آن‌ها را دشوار مي‌کند.

گزارش‌ها و اخباري که اخيرا درباره‌ي پردازنده‌هاي اينتل ليک‌فيلد منتشر شده‌اند، با کمي ابهام همراه هستند. درواقع، کاربران با نگاه به بررسي‌هاي انجام‌شده در رسانه‌هاي متنوع دنياي سخت‌افزار، نتايج گوناگوني از قدرت و کارايي پردازنده‌هاي جديد تيم آبي دريافت مي‌کنند. برخي از نتايج اوليه نشانه‌‌هاي مناسبي از قدرت فراوان محصول جديد اينتل بودند که حتي پيش‌بيني مي‌کردند کوالکام و سامسونگ از نتايج به‌دست‌آمده هراسان شوند. به‌هر‌حال، مي‌توان با کمي دقت در زاويه‌ي ديد و بررسي پردازنده‌هاي ليک‌فيلد، نتيجه‌‌گيري منطقي درباره‌ي آن‌ها ارائه کرد.

پردازنده‌ ليک‌فيلد (عبارت صحيح‌تر براي آن SoC است) پردازنده‌ي ۷ واتي با چهار هسته‌ي پردازش مرکزي Tremont و يک هسته‌ي پردازشي Sunny Cove است که از هايبرتردينگ هم بهره نمي‌برد. قطعا چنين پردازنده‌‌اي رقيب محصولات کامل خانواده‌ي کور (Core) نخواهد بود؛ درنتيجه، مقايسه‌ها و بنچمارک‌هايي که بين ليک‌فيلد و پردازنده‌هاي کامل کور مي‌شود، هيچ‌گاه برتري پردازنده‌ي کوچک‌تر را نشان نمي‌دهد. امتياز SoC مذکور در بنچمارک CB15 در بخش پردازش تک‌رشته‌اي کمتر از امتياز پردازنده‌ي Core m3-8100y گزارش مي‌شود (۸۸/۳ دربرابر ۹۶/۲). البته در پردازش چندهسته‌اي شاهد نتايج بهتري هستيم و ليک‌فيلد امتياز ۲۵۵ را دربرابر امتياز ۱۶۲ رقيب ثبت مي‌کند.

پردازنده‌ي m3-8100y را مي‌توان بهترين گزينه در خانواده‌ي x86 براي مقايسه با Lekefield SoC دانست. پردازنده‌ي سري Core M تراشه‌اي دوهسته‌اي با چهار رشته‌ي پردازشي محسوب مي‌شود که توان طراحي گرمايي آن ۵ وات و سرعت کلاک پايه‌‌اش ۱/۱ و سرعت کلاک تقويت‌شده‌ي آن ۳/۴ گيگاهرتز است.

الگوي رقابتي ليک‌فيلد دربرابر کور ام (ضعف در امتياز تک‌رشته‌اي و برتري در امتياز چند‌رشته‌اي) در تمامي بنچمارک‌هاي ساين‌بنچ R10 و R15 و R20 و گيگ‌بنچ ۵٫۱ ديده مي‌شود. پردازنده‌ي m3-8100Y در تمامي آزمايش‌هاي تک‌رشته‌‌اي پيروز مي‌شود و فاصله‌ي زيادي هم با رقيب دارد. درمقابل، در تمامي آزمايش‌هاي چند‌هسته‌اي شاهد پيروزي پردازنده‌ي ليک‌فيلد هستيم که فاصله‌ي بيشتري با فاصله‌ي رقابت تک‌رشته‌اي را هم نشان مي‌دهد.

برخي کارشناسان  اعتقاد دارند کوالکام با نگاه به نتيجه‌ي بررسي‌ها، پوزخندي به نشانه‌ي پيروزي مي‌زند (تِک‌رادار)؛ البته به‌قطع نمي‌توان پيروزي کوالکام را در وظايف پردازشي تأييد کرد. به‌هرحال، پلتفرم ويندوز روي آرم اکنون براي هماهنگي با x86 مبتني‌بر شبيه‌سازي ۳۲ بيتي است که به‌تنهايي برخي از نتايج آزمايش را خدشه‌دار مي‌کند. درمقابل، ليک‌فيلد در عملکرد تک‌رشته‌اي در بسياري از آزمايش‌ها از پردازنده‌ي کواکاک ۸cx بهتر ظاهر شده (۷۹۷ دربرابر ۷۰۰)؛ اما درنهايت در پردازش چندرشته‌اي، ۸cx با امتياز ۲،۷۶۰ دربرابر ۱،۴۴۱ پيروز مي‌شود. درنهايت، شايد کوالکام با نسل بعدي پردازنده‌هاي خود رقابت را شديدتر هم بکند؛ اما هنوز نمي‌توان نتيجه‌گيري کاملي از پيش‌بيني‌هاي آتي کرد.

اپليکيشن گيک‌بنچ ۵٫۲ عامل مقياس‌دهي پردازش چندهسته‌اي را در پردازنده‌ي ليک‌فيلد برابر با ۱/۸ بيان مي‌کند. اين عامل به‌هيچ‌وجه پذيرفتني نيست و حتي مي‌توان مدل آزمايش‌کردن اپليکيشن را هم درباره‌ي آن نقد کرد. البته نمي‌توان به‌طورحتم نتيجه‌ي آزمايش را رد کرد؛ اما درنهايت ۱/۸ برابر از پيش‌بيني اکثر کارشناسان ضعيف‌تر است.

پردازنده‌ي ليک‌فيلد در آزمايش‌هاي کنوني عملکرد بهتري از کور ام در وظايف چند‌هسته‌اي دارد. در اينجا، اين سؤال مطرح مي‌شود: آيا پردازنده‌ي جديد اينتل با قيمت مناسبي به بازار عرضه مي‌شود که شاهد توزيع انبوه محصولات مبتني‌بر آن باشيم؟ احتمالا پاسخ منفي خواهد بود. درنهايت، بازهم راه چاره‌اي به‌جز منتظرماندن براي عرضه‌ي محصولات نهايي و نتيجه‌گيري درباره‌ي عمر باتري و قيمت پردازنده‌ي تيم آبي نداريم.