احمدی صدر: ساماندهی آسیب دیدگان اجتماعی را جهاد می دانیم و تمام و کمال پای کار هستیم
احمدی صدر: ساماندهی آسیب دیدگان اجتماعی را جهاد می دانیم و تمام و کمال پای کار هستیم
اقتصادوتجارت : مدیرعامل سازمان خدمات و مشارکت های اجتماعی با اعلام این موضوع که شهرداری تهران تمامی افراد منع پذیرشی اعم از زخم باز، بیماران اعصاب و روان، معلولان، افراد بالای ۶۵ سال یا کمتر از ۱۸ سال، مبتلایان به بیماری های ایدز، هپاتیت وغیره را در مراکز خود پذیرفته و در حال نگهداری و درمان آن هاست گفت: از ابتدای دوره جدید مدیریت شهری جدید با حجم بالایی از معتادین متجاهر در سطح شهر تهران مواجه بودیم که به اذعان دستگاه‌های مسئول و متولی، نسبت به پنج سال گذشته رشد بیش از ۲۰۰ درصد داشته‌اند که تنها راه برون رفت از این معضل، ورود جدی و جهادی برای انجام کارهای بر زمین مانده از قبل بود.

به گزارش اقتصادوتجارت به نقل از روابط عمومی سازمان خدمات و مشارکت های اجتماعی شهرداری تهران، دکتر احمد احمدی صدر با طرح این سوال که چرا معتادین متجاهر از قبل جمع‌آوری نشده اند، تصریح کرد: پاسخ مدیران قبلی به این سوال این بود که ظرفیت کافی برای پذیرش معتادان نداریم. به همین دلیل ۱۴ دستگاه متولی مکلف شدند که ۹هزار ظرفیت جدید مورد نیاز را ایجاد کنند که شهرداری تهران به منظور کمک هرچه بیشتر و باز شدن گره‌ها، مسئولیت ایجاد بیش از ۵۰درصد ظرفیت مورد نیاز پایتخت را برعهده گرفت.

وی با تاکید بر اینکه شهرداری تهران تاکنون بیش از ۵هزار ظرفیت برای ساماندهی آسیب دیدگان اجتماعی پایتخت فراهم کرده است، بیان کرد: قرار است سایر نهادهای متولی این حوزه نیز سهم کمتر از ۵۰درصد دیگر را تامین کنند.

احمدی صدر با یادآوری اینکه نگاه شهرداری تهران به مسئله ساماندهی معتادان نسبت به سایر نگاه‌ها تفاوت جدی دارد، گفت: ما معتقدیم این عزیزان با وجود آنکه با وضعیت بد جسمانی، روحی و روانی درگیرند، اما همچون اعضای خانواده ما هستند. در واقع پدران، مادران و فرزندان این سرزمین هستند. پس همه در قبال آنها مسئولیت داریم.

مدیرعامل سازمان خدمات و مشارکت های اجتماعی شهرداری تهران خاطر نشان کرد: باید همگی برای حل مشکلات این قشر تلاش کنیم و این موضوع مهم مورد غفلت قرار نگیرد. به همین منظور نیز سخت ترین قسمت و حلقه مفقوده‌ ماجرای معتادان متجاهر را با جان ودل پذیرفته ایم. زیرا افتخار ما این است که این وظیفه خطیر را یک نوع جهاد بدانیم و تمام و کمال پای آن بایستیم.