در پنل تخصصی نخستین همایش بورسهای اوراق بهادار در عصر رمزارزها، کارشناسان و فعالان بازار سرمایه به تبیین جایگاه رمزارزها در اقتصاد ایران و دلایل ضرورت پذیرش قانونی آنها پرداختند.
سعید بداغی، کارشناس بازار سرمایه و نوآوریهای مالی در این نشست با طرح این پرسش که «چرا سیاستگذار باید رمزارز را به صورت قانونی به عنوان یک گروه دارایی در ایران بپذیرد؟» گفت: عرف جامعه رمزارزها را پذیرفته، اما سیاستگذار چرا باید بپذیرد که این دارایی میتواند به بخش واقعی اقتصاد ایران کمک کند؟
وی با اشاره به محدودیتهای تأمین مالی در اقتصاد ایران، افزود: برآورد میشود مجموع تسهیلات پرداختی بانکها امسال حدود ۱۰ هزار هزار میلیارد تومان و بازار سرمایه نیز حدود ۱۱۰۰ هزار میلیارد تومان باشد. در شرایطی که صنعت با افت تولید به دلیل محدودیتهای برق و گاز مواجه شده، نیاز به مدیریت مالی بسیار بیشتر از این ارقام است.
بداغی با بیان اینکه صندوق توسعه ملی نیز در سال گذشته ۱۶۷ میلیون دلار تسهیلات به صنایع داده است، خاطرنشان کرد: با این وجود، این میزان تأمین مالی پاسخگوی نیازهای توسعه کشور نیست. بنابراین به نظر میرسد دولت ناچار است به سمت حوزه های جدید تأمین مالی، از جمله رمزارزها، روی آورد.
وی تأکید کرد: مهمترین نکته، حفظ ارزش داراییهای مردم و کمک به توسعه کشور است. حاکمیت و دولت باید آغوش خود را به روی این بازار و بازیگران آن باز کنند.
بداغی با اشاره به حجم معاملات رمزارزها در ایران، ادعا کرد: حجم خرید و فروش در فضای رمزارزهای داخلی بیش از دو برابر بازار سرمایه است. از این رو، همگرایی بین نهادهای مالی مانند بورس تهران، فرابورس و بورس کالا با این بازار ضروری به نظر میرسد.
امیرحسین راد، موسس و رئیس هیأت مدیره نوبیتکس نیز در ادامه با نقد تعریف سنتی از اقتصاد واقعی، اظهار داشت: اقتصاد واقعی تنها به صنایع فولاد و سیمان محدود نمیشود. امروز اقتصاد دیجیتال و فرادیجیتال شکل گرفته که در آن ارزش در فضای دیجیتال تولید و مصرف میشود.
راد افزود: رمزارزها به عنوان یک تکنولوژی، به ایرانیان اجازه میدهند تا در اقتصاد جهانی مشارکت کنند و از پروژه های بین‌المللی بدون محدودیتهای جغرافیایی بهره ببرند. این امکان، فرصتهای سرمایه‌گذاری جدیدی را برای حفظ و رشد داراییهای مردم فراهم میکند.
وی با اشاره به نقش رمزارزها در حفظ ارزش داراییها، گفت: مردم به طور طبیعی به سمت داراییهایی میروند که هم نقدشوندگی بالا داشته باشند و هم ارزش خود را حفظ کنند. رمزارزها با توجه به دسترسی آسان و امکان نگهداری امن، گزینه مناسبی برای سرمایه‌گذاران ایرانی هستند.
امیرحسین مردانی، موسس و رئیس هیأت مدیره بیتپین نیز با مقایسه حجم معاملات بازار سرمایه و رمزارزها، خاطرنشان کرد: بازار سرمایه ایران با ساعت معاملاتی محدود و تعطیلی های آخر هفته، حجم معاملات کمتری دارد. اگر بازار سرمایه ۲۴ ساعته و بدون تعطیلی فعالیت میکرد، احتمالاً حجم معاملات آن بسیار بیشتر بود.
مردانی با اشاره به نقش صندوقهای رمزارزی، گفت: این صندوقها میتوانند به افزایش سرمایه و ثروت ایرانیان کمک کنند، هرچند ممکن است به صورت مستقیم با بخش واقعی اقتصاد مرتبط نباشند. اما در بلندمدت، با جذب سرمایه و افزایش ثروت ملی، اثرات مثبتی بر اقتصاد خواهند داشت.
وی همچنین بر لزوم ایجاد ابزارهای مالی نوآورانه در حوزه رمزارزها تأکید و تصریح کرد: ارائه ابزارهایی مانند اوراق بدهی توکنیشه میتواند از ظرفیت بازار رمزارزها برای تأمین مالی پروژه ها استفاده کند.
بردیا احمدنیا، موسس و رئیس هیأت مدیره والکس نیز در ادامه با اشاره به دو رویکرد متفاوت دولتها در قبال رمزارزها، گفت: دولتها میتوانند این فناوری را بپذیرند و از آن بهره ببرند، مانند آنچه در آمریکا شاهد هستیم، یا آن را انکار کنند که در این case، فعالیتها به سمت فضای غیرشفاف سوق پیدا میکند.
احمدنیا با تأکید بر ضرورت قانونگذاری هوشمند در این حوزه، اظهار داشت: قانونگذار باید نوآور و همسو با فناوریهای جدید باشد، نه اینکه با مقررات دستوپاگیر، مانع رشد صنعت شود. ما از قانونگذاری استقبال میکنیم، به شرطی که با متر و معیارهای صحیح و متناسب با صنعت انجام شود.
وی در پایان خاطرنشان کرد: رگولاتوری در حوزه رمزارزها باید توسط نهادهای فهیم و آگاه انجام شود تا بتواند همسو با نوآوری و شفافیت، به رشد این بازار کمک کند.
